De spot toont een grootvader en zijn twee kleindochters in de supermarkt. Hij heeft zijn boodschappenlijst in handen en reageert op de verschillende producten die ze samen in de winkelwagen leggen.
Eerst staan ze aan de kaas-afdeling.
Grootvader: “Halaumi?”
Kleindochter 1, lachend: “Haloumi, dat is kaas he opa.”
Grootvader: “Kaas.”
Vervolgens neemt de grootvader een product in de versafdeling.
Grootvader: “Oranje frietjes?”
Kleindochter 1: “Dat zijn zoete aardappelen. Ge moet een beetje meegaan met je tijd eh opa.”
Daarna neemt kleindochter 2 een zak chips.
Grootvader: “Euh, chips.”
Kleindochter 2: “Da’s van kikkererwten, opa.”
Daarna vraagt de grootvader zich luidop af: “Wat gaan ze nog allemaal uitvinden? Ijsjes van groenten of wat?!”, waarna kleindochter 1 in beeld komt die een diepvriesdoos groentenijsjes vasthoudt.
Voice-over op het einde van de tv-spot: “Eten verandert, eten verwondert. Ontdek tijdens de Wonderfood Weken het eten van nu en morgen met tal van wonderkortingen. Delhaize, mee met ’t leven.”
De klaagster vindt het erg respectloos en denigrerend dat een opa op zo'n wijze terechtgewezen wordt door zijn kleindochters dat de indruk wordt gewekt dat opa dom is. Volgens de klaagster wordt hierdoor geïnsinueerd dat zestigplussers niet met hun tijd mee zijn.
De adverteerder deelde mee dat de reclame kadert in het food festival Wonderfood Adventure dat gericht is op families, vrienden en fijnproevers van alle leeftijden en dat in het teken stond van het ontdekken van nieuwe smaken en verrassende ingrediënten.
Hij had het idee om met deze tv-spot te laten zien dat er zowel voor jong als oud nog steeds ontdekkingen te doen zijn op het gebied van eten. Volgens hem is het een knipoog naar de wisselwerking over generaties heen, waarbij grootouders aan hun kleinkinderen de klassieke recepten kunnen leren en kunnen praten over vergeten groenten, maar waarbij grootouders via hun kleinkinderen ook tal van nieuwe smaken en innovatieve producten kunnen ontdekken met dank aan de uitwisseling tussen generaties. Met de reclame wil hij aantonen dat voeding nog steeds verandert en verwondert.
De adverteerder voegde nog toe dat de reclame nooit de intentie gehad heeft om iemand te kwetsen, doch dat hij net een positieve boodschap wilde overbrengen van enerzijds een wisselwerking tussen jong en oud op het gebied van voeding, en anderzijds het ontdekken van deze evoluties in familieverband.
De Jury heeft vastgesteld dat de geviseerde tv-spot, om de slogan “Eten verandert, eten verwondert” te illustreren, een grootvader laat zien die boodschappen doet met zijn kleindochters.
De Jury merkte vooreerst de luchtige sfeer op die van de reclame uitgaat, evenals de verbondenheid tussen de kleindochters en hun grootvader. Zij heeft ook vastgesteld dat de vragen en gezichtsuitdrukkingen van de grootvader overdreven en grappig zijn en dat de reacties van de meisjes hierop niet beledigend overkomen.
Zij is dus van mening dat deze spot, die op een humoristische manier gemaakt is, figuurlijk zal begrepen worden door de gemiddelde consument.
Volgens haar kan de spot geenszins worden opgevat als een aansporing tot ongepast of respectloos gedrag.
In deze context is de Jury van oordeel dat de spot in kwestie niet bedoeld is om een persoon of categorie van personen, namelijk grootouders of personen van een bepaalde leeftijd, te denigreren of belachelijk te maken.
Gelet op het voorgaande is de Jury van oordeel dat de reclame in kwestie niet indruist tegen de JEP-Regels inzake de afbeelding van de mens en evenmin getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder op deze punten.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
