Een TV spot begint met een tekst en vrouwenstem die zegt: “Wist u dat vitamine D het beendergestel van uw kind helpt te versterken?”. Vervolgens wordt een man in witte beroepskledij in beeld gebracht (het opschrift “voedingsdeskundige” wordt in beeld gebracht) die zich in een kleuterklas bevindt, waar hij potjes van het product overhandigt aan een kind en vragen stelt aan de kinderen. Hij verschaft hen tevens uitleg aan de hand van een bot bestaande uit blokjes met het opschrift calcium (Ca) en een hamertje met het opschrift vit.D. Het gesprek van deze voedingsdeskundige met de kinderen verloopt als volgt:
Voedingsdeskundige: Wel kinderen, vertel me eens wat jullie elke dag doen.
Kinderen: Spelen, tandenpoetsen!
Voedingsdeskundige: Heel goed en wat nog?
Kinderen: Een beetje groeien!
Voedingsdeskundige: Heel juist en jullie beenderen groeien ook elke dag en ze moeten stevig zijn zoals deze hier. Daarom is het goed elke dag Petit Gervais te eten want in tegenstelling tot anderen bevat Petit Gervais vitamine D die de calcium helpt zich op de beenderen vast te zetten. En kunnen jullie me een dier noemen dat echt sterke beenderen heeft?
Kind: Dananino!.
Vrouwenstem en tekst: Voor de stevigste botjes, neem je echte Petit Gervais potjes.
Kinderstem: Mama, nu is er een Petit Gervais met 2 smaken in 1 potje De nieuwe Petit Gervais Duo. (ondertussen wordt het product in beeld gebracht).
Vrouwenstem: Danone.
De Jury heeft vastgesteld dat in deze spot gericht aan een doelpubliek “ouders-kinderen”, een persoon getoond wordt in witte beroepskledij (met als tekst “een voedingsdeskundige”), hetgeen strijdig is met art. 2,5° van het Koninklijk besluit van 17 april 1980 betreffende de reclame voor voedingsmiddelen waarin bepaald wordt dat in reclame voor voedingsmiddelen het verboden is gebruik te maken van afbeeldingen van personen, van kleding of van toestellen die medische, paramedische of farmaceutische beroepen oproepen.
Bijgevolg heeft zij aan de adverteerder de aanbeveling gedaan om deze reclame onder deze vorm niet meer te verspreiden.
De adverteerder liet gelden dat de term “voedingsdeskundige” in de reclame, ieder risico op verwarring met medische, paramedische of farmaceutische beroepen wegneemt daar de Belgische reglementering die dit type van beroep definieert, het beroep van voedingsdeskundige niet opneemt.
De Jury heeft vervolgens de aandacht van de adverteerder gevestigd op:
1)art. 2,5° van het K.B. van 17 april 1980 waarin bepaald wordt dat het verboden is om gebruik te maken van afbeeldingen van personen, van kleding of van toestellen die medische, paramedische of farmaceutische beroepen oproepen.
2)art. 1 van het K.B. van 19 februari 1997 die het beroep van diëtist erkent als een paramedisch beroep.
Zij heeft tevens uitgelegd dat zij de reclame onderzoekt vanuit het oogpunt van de consument en de mening is toegedaan dat deze spot gericht aan een doelpubliek «ouders-kinderen» waarin een persoon getoond wordt in witte beroepskledij, een paramedisch beroep oproept bij de kijkers.
Het voorgenoemd K.B van 17 april 1980 preciseert dienaangaande dat het louter oproepen van een medisch, paramedisch of farmaceutisch beroep door afbeeldingen van personen, van kleding of van toestellen dienaangaande verboden is.
Bijgevolg heeft de Jury aan de adverteerder verzocht zijn standpunt terzake te willen herzien.
De adverteerder liet gelden dat er een verschil is tussen een diëtist en een voedingsdeskundige. Hij bevestigde dat het beroep van voedingsdeskundige in België geen paramedisch beroep uitmaakt. Hij stelde tevens dat er terzake in de reclame op duidelijke wijze een zin werd toegevoegd teneinde ieder risico op verwarring met medische en paramedische beroepen uit te sluiten. Tenslotte stelde hij ter goeder trouw te zijn en ondanks het feit dat hij de mening van de Jury niet deelt, hij beslist heeft deze spot niet meer uit te zenden.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
