De radiospot gaat als volgt:
Man 1: “Menneke, uwe bompa gaat het niet lang nie meer trekken eh.”
Man 2: “Allez bompa.”
Man 1: “Ja ja, ge weet de LP’s zijn voor u.”
Man 2: “Ja.”
Man 1: “Ma ik heb ook nog wat aandelen.”
Man 2: “Ah ja?”
Man 1: “Wacht ik pak mijnen bril effe want da’s dertig jaar geleden. Hier van Apple of zoiets.”
Man 2: “Aaah.”
Man 1: “Apple.”
Man 2: “Apple.”
Man 1: “Ja, fruit eh.”
VO: “Reken niet op uwen bompa om uw dromen te realiseren. Kom langs bij Nagelmackers voor een goed gesprek. Nagelmackers, personal en private banking.”
De klager betreurt deze reclame die volgens hem oudere personen in het belachelijke trekt.
De adverteerder deelde mee dat hij met zijn radiospot een situatie wil voorstellen waar een grootvader zijn kleinzoon met plezier wil vertellen wat aan hem zal toekomen bij zijn overlijden. Met een duidelijke knipoog geeft hij mee dat de LP’s voor zijn kleinzoon zullen zijn maar dat hij ook nog wat aandelen heeft liggen – aandelen waarvan hij duidelijk de herkomst niet kent (“Apple? Apple?”).
De radiospot is net op deze wijze voorgesteld om het humoristisch kader ervan te benadrukken. Er worden enkele stereotiepe karaktereigenschappen aan de man toebedeeld, met name de verwijzing naar de 33 toeren-platen (tegenwoordig bezig aan een revival), het feit dat de man geen Engels zou kunnen lezen (hij weet wel dat “apple” “pomme” betekent), om zo onmiddellijk de grappige noot van de reclame te kunnen identificeren. Dit sluit volgens de adverteerder aan bij eerdere gelijkaardige beslissingen van de JEP, waar een humoristische basis werd aanvaard bij reclamespots. Hij is er dan ook van overtuigd dat hij de nodige voorzichtigheid in acht heeft genomen bij het opmaken van dit spotje, mede conform de regels van de JEP inzake humor in reclame.
Het is absoluut niet de bedoeling geweest om op een pejoratieve wijze te spreken over ouderen. Integendeel wordt de man in de spot voorgesteld als een liefhebbende, vrijgevige persoon die daarenboven goede beleggingsbeslissingen heeft genomen.
De Jury heeft vastgesteld dat de radiospot een gesprek tussen een grootvader en zijn kleinzoon laat horen met een humoristische knipoog naar de afkomst van bepaalde beursaandelen.
De Jury is van mening dat de oudere persoon in kwestie niet op een negatieve manier wordt voorgesteld maar, integendeel, sympathiek overkomt.
De Jury is eveneens van mening dat de gemiddelde consument deze spot niet zal interpreteren als een aantasting van de menselijke waardigheid van oudere personen.
De Jury is derhalve van oordeel dat de reclame niet van aard is om een persoon of een groep personen te kleineren of in diskrediet te brengen.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op dit punt.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
