In een radiospot hoort men een man en een vrouw die aan het vrijen zijn terwijl op dat moment de echtgenoot thuis komt en de kamer binnenstapt en hen op heterdaad betrapt. De echtgenoot herkent de man van bij de scouts en nodigt hem uit om een biertje te gaan drinken, zonder meer. Mannenstem : “Was alles maar zo aanvaard als een Visa-kaart”.
De adverteerder liet gelden dat de radiospot deel uitmaakt van een reeks die allen opgebouwd zijn rond een totaal absurde situatie en met de nodige humor om vervolgens de link te leggen naar de Visa kaart. De kernboodschap bestaat erin aan het publiek duidelijk te maken dat de Visa-kaart zowel mentaal (het is ok om met de kaart te betalen) als fysiek (je kan overal terecht en alles mee betalen) aanvaard is. Hij benadrukte dat hij bewust gekozen heeft voor een meer emotionele abstracte campagne met de nodige humor omdat de rationelere discours waarbij Visa gelinkt wordt aan voorwerpen die je ermee kan kopen als nadeel heeft dat de boodschap niet meer gehoord wordt, daar de consument dan onmiddellijk evalueert of het voorwerp voor hem wel of niet past om met zijn Visa kaart te betalen.
De Jury was van oordeel dat de radiospot totaal absurd overkomt, gelet op zijn humoristisch en duidelijk karikaturaal karakter. Daar binnen deze context deze spot niet verwerpelijk overkomt en bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft zij derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70