De radiospot gaat als volgt:
Vrouw: “Schat, weet je nog dat hotel?”
Man: “Mm.”
Vrouw: “Die zalige badkamer met die grote inloopdouche lijk in de boekskes. Oooh.”
Man: “Maar schatteke, hier. Het is opendeur bij Steylaerts. Gij krijgt van mij nen inloopdouche.”
Vrouw: “Echt?”
Man: “Da’s zeker.”
VO: “Deze maand kies je bij Steylaerts zelf je korting. Een gratis HiFi-installatie, gratis vloerverwarming of een gratis inloopdouche.”
Man: “Voilà se.”
VO: “Opendeurkortingen bij Steylaerts. Da’s 5.000 m2 inspiratie voor uw badkamerrenovatie. Steylaerts, in Lier en in Temse.”
Volgens de klaagster is dit ronduit seksistische reclame. Het is alsof vrouwen geen belangrijke beslissingen kunnen nemen wanneer het grote aankopen betreft, alsof alle vrouwen financieel afhankelijk zijn van mannen en uit hun hand eten. Dit reflecteert volgens haar totaal niet meer hoe de jonge gezinnen functioneren, en is een aanfluiting voor de gelijkheid man-vrouw.
Het kwam de adverteerder voor dat de klaagster de clou van de radiospot een beetje mist.
Hij vroeg zich vooreerst af of het dan per se seksistisch is als een man een cadeau aan zijn vrouw geeft. Het gesprek is volgens hem gewoon een realistische weergave van de manier waarop een goed koppel met een gezonde relatie communiceert. De man gedraagt zich misschien een beetje macho maar wel liefdevol. Hij wil zijn vrouw de inloopdouche geven waarvan ze droomt.
Hij wees er echter vooral op dat in de reclame wordt vermeld dat de inloopdouche in kwestie gratis wordt weggegeven. De grap is dus dat de man iets cadeau geeft aan zijn vrouw dat sowieso gratis is.
De Jury heeft kennisgenomen van de radiospot in kwestie en van de klacht die daarop betrekking heeft.
Zij heeft vastgesteld dat deze spot voor een promotionele actie inzake de badkamerrenovaties van de adverteerder een gesprek tussen een vrouw en een man laat horen waarbij blijkt dat de inloopdouche die de man zijn vrouw beweert te zullen geven binnen het raam van deze actie sowieso gratis is.
De Jury is tevens van mening dat een en ander duidelijk blijkt uit de spot en dat de in de spot gebruikte toon niet van aard is om de vrouw of de man-vrouwverhouding in casu op een pejoratieve wijze voor te stellen.
De Jury is derhalve van mening dat de wijze waarop de radiospot is gerealiseerd door de gemiddelde consument wel degelijk zal worden opgevat als een humoristische knipoog in voormelde zin en niet als een negatieve allusie op een vrouw die financieel afhankelijk zou zijn van haar partner.
De Jury is derhalve van oordeel dat de spot in kwestie niet van aard is om vrouwen te denigreren of om een seksistisch stereotype te bestendigen dat ingaat tegen de evolutie van de maatschappij.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
