De banner bevat de volgende tekst: « Une hybride qui se recharge d’elle-même? La voilà! Fini le diesel. L’électrique pour demain. Aujourd’hui l’hybride Lexus. Une référence dans sa catégorie. ».
Op de website over de Lexus RX 450h, onder het tabblad “kenmerken” en het punt “Rijden met de RX 450h – hoogtepunten”, staat de volgende tekst:
“De RX 450h Hybrid wordt aangedreven door de jongste generatie van de Lexus Hybrid Drive, een intelligente combinatie van een 3,5 liter V6 benzinemotor en twee elektromotoren die hun vermogen soepel overbrengen op de vier wielen. Dankzij het direct beschikbare koppel van de elektromotoren accelereert u in slechts 7,7 seconden van 0 tot 100 km/u, met desondanks een CO2-emissie van slechts 122 g/km.
U kunt ook kiezen voor de Electric Vehicle rijmodus, zonder brandstofverbruik of schadelijke emissies. De hybride accu van de RX 450h hoeft u nooit via een externe energiebron op te laden en neemt slechts een minimale hoeveelheid ruimte in beslag, wat resulteert in een royale bagageruimte.”
Op de website van het merk die gewijd is aan hybride voertuigen, onder het punt “De batterij” en door te klikken op “Meer technische info”, staat onder andere de volgende tekst:
“Het opladen van de batterij
In tegenstelling tot wat velen denken, moeten Toyota Hybrides niet opgeladen worden. Elke keer als u remt of vertraagt, laden ze zichzelf op. De kinetische energie die vrijkomt bij het remmen wordt gerecupereerd, omgezet in elektriciteit en opgeslagen in de batterij. Bij een gewone auto gaat al deze energie verloren. Als dat niet voldoende is, neemt de benzinemotor het commando over.
U hoeft dus nooit te zoeken naar een stopcontact, nooit een verlengkabel boven te halen of uren te wachten tot uw hybride opgeladen is.
De autonomie van de batterij
De Hybride technologie combineert het beste van een benzinemotor en een elektrische motor. De benzinemotor wordt ondersteund door een tweede motor die gevoed wordt door een batterij. En aangezien deze batterij zichzelf oplaadt wanneer u vertraagt of remt, is het mogelijk dat een hybride, in functie van het soort traject, tot 50% van de afstand in elektrische modus kan afleggen.
En wanneer de verkeerssituatie het vereist, neemt de benzinemotor het over zonder dat u daar iets van merkt. De totale autonomie is beduidend groter dan de gebruikelijke 150 km van volledig elektrische auto’s.
Conclusie: dankzij 2 motoren – waarvan eentje zichzelf bovendien oplaadt – hoeft u niet te vrezen voor een panne als gevolg van een lege batterij.”.
De klager hekelde de misleidende inhoud van de reclames.
Door te doen alsof de wagen “zichzelf oplaadt” en in elektrische modus rijdt met een erg kleine batterij die geen plaats inneemt in de koffer probeert men volgens hem het idee te geven dat het voertuig alle voordelen heeft van een elektrisch voertuig terwijl het voertuig in elektrische modus slechts enkele kilometers tegen lage snelheid kan rijden en om zich “op te laden” ook brandstof verbrandt.
Een deel van het opladen gebeurt zeker door de recuperatie van energie tijdens het remmen maar dit is slecht een deel van het geheel dat nodig is om de wagen te laten bewegen en niet het geheel zoals de reclames doen geloven. In werkelijkheid komt de meerderheid van de energie van de motor die af en toe aangaat en het overschot van de elektrische energie die gegenereerd wordt om te rijden naar de batterij stuurt. Het bewijs is dat de motor na enkele kilometers moet aangaan.
Een echte plug-in hybride kan daarentegen tientallen kilometers rijden in elektrische modus, zelfs tegen meer dan 50km/u, zonder dat de motor aangaat, en dit wordt bereikt zonder brandstof te gebruiken maar door elektriciteit van het netwerk te nemen.
Een benzinemotor zoals deze van deze voertuigen verbrandt benzine aan 25/30% rendement en stoot aldus CO2 uit (als men oplaadt via het stopcontact is de uitstoot veel minder) en, nog belangrijker, de motor stoot verontreinigende stoffen uit.
Bovendien heeft het feit dat de motor frequent aan en uit gaat als risico dat de katalysator niet opwarmt en dus niet goed werkt, wat de uitstoot van kankerverwekkende koolwaterstoffen bij elke herstart tijdens de periode waarin de katalysator opwarmt verhoogt.
Volgens de klager kan deze voorstelling van de werkelijkheid ook een ontmoedigend effect hebben op potentiële kopers van elektrische voertuigen (waarom een oplaadpunt moeten zoeken als deze wagens even proper zijn en zichzelf opladen?).
De adverteerder benadrukte vooreerst dat de elementen waarop de klager zich baseert niet op een volledige manier zijn overgenomen. Bepaalde zinnen zijn uit de context gerukt en geven de boodschap niet correct weer. Om te oordelen over het eventuele misleidende karakter van de boodschap dient men zich echter te baseren op de volledige boodschap en informatie die ter beschikking worden gesteld van de consument.
De adverteerder heeft vervolgens geantwoord op de verschillende argumenten die door de klager werden aangehaald.
1. “De wagen laadt zichzelf op” terwijl “hij om zich op te laden brandstof verbrandt”
Volgens de klager zou de bewering volgens dewelke “de wagen zichzelf oplaadt” foutief zijn en proberen het idee te geven dat het (hybride) voertuig alle voordelen heeft van een elektrisch voertuig.
Wat de bewering betreft verwijst de adverteerder naar de Jurybeslissing ingevolge een klacht over hetzelfde onderwerp in januari 2015.
De Jury heeft toen de argumentatie met betrekking tot de Toyota Hybrides die zichzelf opladen gevolgd. Vanzelf betekent dat er geen tussenkomst nodig is van iets of iemand (niet van de bestuurder en niet van een bron buiten de wagen). Dit herlaadproces is volledig automatisch.
De boodschap op de website geeft trouwens duidelijk weer op welke manier dit automatisch herladen gebeurt:
“Elke keer als u remt of vertraagt, laden ze zichzelf op. De kinetische energie die vrijkomt bij het remmen wordt gerecupereerd, omgezet in elektriciteit en opgeslagen in de batterij”.
De campagne van 2015 had als doel om de consumenten in te lichten over de hybridetechnologie, die nog steeds erg slecht gekend is bij deze laatsten. De meesten van hen denken dat de batterijen van een hybride via een extern stopcontact moeten worden opgeladen. Maar de gemiddelde consument weet perfect dat het herladen van de batterij niet “op magische wijze” gebeurt of zonder brandstof of eender welke energiebron.
Dit laatste element geldt voor de opmerking van de klager met betrekking tot het feit dat om zich op te laden het voertuig ook brandstof verbrandt. De adverteerder verwijst in dit opzicht naar andere delen van de boodschap waar er duidelijk, op meerdere momenten, verwezen wordt naar het verband tussen de benzinemotor en de twee elektrische motoren. De CO2-uitstoot van het voertuig wordt eveneens duidelijk vermeld. Het is dus onmogelijk dat de consument zou kunnen geloven dat het voertuig geen brandstof verbrandt, behalve natuurlijk als hij in pure elektrische modus staat.
Bovendien wenst de adverteerder nog te benadrukken dat hij op zijn website geen enkele vergelijking tussen de hybridetechnologie en de elektrische technologie maakt en dat hij niet beweert noch laat doorschemeren dat hybridevoertuigen alle voordelen hebben van elektrische voertuigen zoals de klager beweert.
2. “Het voertuig rijdt in elektrische modus met een erg kleine batterij die geen plaats inneemt in de koffer”
De klager meent opnieuw dat door dit te beweren, de reclame doet geloven dat een hybridevoertuig alle voordelen heeft van een elektrisch voertuig.
De adverteerder begrijpt niet goed hoe de klager tot deze conclusie komt.
De inhoud van de boodschap op de website geeft enkel weer dat de batterij erg compact is, wat toestaat om een ruime koffer te hebben. Er wordt gealludeerd op de capaciteit van de koffer omdat dit een gekend probleem is bij hybrides. Dit probleem is vandaag echter opgelost onder andere door de batterijen te installeren onder de achterbank. De boodschap is dus correct en gegrond.
Bovendien bevat de boodschap over de batterij van de Lexus RX op de website geen enkele referentie en geen enkele vergelijking tussen hybridevoertuigen, herlaadbare hybrides of volledig elektrische voertuigen.
Volgens de adverteerder gaat het hier dus om een conclusie die de klager zelf trekt.
3. “In elektrische modus kan het slechts enkele kilometers rijden tegen lage snelheid”
De reclameboodschap bevat geen enkele verwijzing naar een autonomie van het voertuig in elektrische modus.
Met de hybridetechnologie, is de autonomie in pure elektrische modus niet de prioriteit. Met andere woorden, de wagen is niet geoptimaliseerd om een maximum aantal kilometers af te leggen op elektriciteit, maar om toe te staan om ‘normale trajecten’ af te leggen met een minimum aan verbruik, uitstoot, kosten… De boodschappen geven dus duidelijk aan dat het hybridesysteem berust op de combinatie tussen een benzinemotor en elektrische motors die gevoed worden door batterijen die zich herladen dankzij de kinetische energie van het voertuig.
Het is dankzij deze combinatie dat men kan verklaren dat de (benzine)motor tot 50% van de rijtijd niet moet functioneren (voertuig dat stopt, naar beneden rijdt, gaspedaal loslaten… alles in functie van de oplaadstatus van de batterij), wat het voertuig toestaat om minder te verbruiken en minder te vervuilen.
Gezien het aantal parameters is het erg gevaarlijk om cijfers over de autonomie in pure elektrische modus te geven, wat de adverteerder dus ook vermijdt. De enige cijfers die gegeven worden zijn de cijfers in verband met verbruik en uitstoot.
Kortom, de adverteerder ziet niet hoe hij de consument kan misleiden over de autonomie inzake kilometers, aangezien hij hierover geen enkele uitspraak formuleert.
De adverteerder heeft vervolgens benadrukt dat, buiten de drie punten die hierboven vermeld worden, de klager de inhoud van de reclameboodschap niet meer analyseert maar een erg subjectieve interpretatie van de boodschap geeft en vervolgens een vurig pleidooi voert voor het elektrische voertuig en tegen het hybride voertuig door hierover een reeks technische argumenten naar voren te brengen die nergens op de website staan. Hij denkt dat dit debat niet voor de JEP gevoerd dient te worden.
De adverteerder deelde tot slot, met betrekking tot de banner, mee dat deze doorverwijst naar de internetpagina’s waar de klager naar verwijst en dat de tekst “Fini le diesel. L’électrique pour demain.” duidelijk weergeeft dat het gaat om een hybride oplossing tussen de diesel en de pure elektriciteit.
De Jury heeft kennis genomen van de betrokken reclamecommunicaties op de banner, de internetpagina gewijd aan het model Lexus RX 450h en deze met betrekking tot de batterijen van de hybridevoertuigen van Toyota.
De Jury heeft vooreerst benadrukt dat volgens haar, de reclames waarop de klacht betrekking heeft geen vergelijkende of andere elementen bevatten die zouden leiden tot de conclusie die aangebracht wordt door de klager volgens dewelke deze reclames zoudens proberen aan te tonen dat de hybridevoertuigen van de adverteerder alle voordelen van elektrische voertuigen zouden hebben en dat ze als effect zouden kunnen hebben om potentiële aankopers van elektrische voertuigen te ontmoedigen.
De Jury is van mening dat de reclames in kwestie ertoe strekken om de hybridevoertuigen van de adverteerder voor te stellen als een alternatief voor dieselwagens en puur elektrische voertuigen zonder echter een denigrerende boodschap over deze laatsten te bevatten.
Wat betreft de argumenten die door de klager werden aangehaald met betrekking tot het misleidende karakter van de reclame, verwijst de Jury enerzijds naar haar beslissing inzake een reclame van Toyota (TOYOTA 27/01/2015), die geraadpleegd kan worden op haar website.
De Jury is van mening dat, in dit geval, de banner en de teksten op de betrokken websites opnieuw de uitdrukking gebruiken volgens dewelke de hybrides van de adverteerder “vanzelf” opladen in de zin dat de tussenkomst van de bestuurder, buiten het besturen van de wagen, niet nodig is. De Jury heeft bovendien vastgesteld dat de betrokken teksten nauwkeurige informatie en uitleg geven over de manier waarop de batterij zich oplaadt, door met name te vermelden dat een benzinemotor verbonden is met een elektrische motor.
Anderzijds is de Jury van mening dat de communicaties met betrekking tot de compactheid en de autonomie van de hybridebatterij evenmin een element bevatten dat van aard is om de gemiddelde consument te misleiden.
De Jury is derhalve van oordeel dat de reclames in kwestie geen misbruik maken van de goedgelovigheid van de consumenten en hun gebrek aan ervaring of kennis niet uitbuiten en niet van aard zijn om de gemiddelde consument te misleiden wat betreft de karakteristieken van de hybridebatterij van de voertuigen in kwestie, wat betreft de door de klager opgeworpen punten.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
