De spot toont beelden van een foetus.
Voice-over: “Binnen twee uur word ik geboren. Mijn papa zal flauwvallen, maar apetrots zijn. Ze zullen mij Sofie noemen, mooi he? Op mijn vijfde zal ik mijn eerste fiets krijgen en op mijn dertiende mijn eerste kus. Ik zal zot zijn van boeken en van Mark, de lieve man met wie ik twee schatten van kinderen zal krijgen. De dag voor mijn veertigste zal mijn dokter me vertellen dat ik kanker heb.”
Volgende tekst verschijnt in beeld: “Steun de Stichting tegen Kanker. Steun wetenschappelijk onderzoek.”
Er verschijnt eveneens een bankrekeningnummer.
Voice-over: “Steun de Stichting tegen Kanker. Steun wetenschappelijk onderzoek. Help ons om vandaag en morgen Kanker te blijven bestrijden.”
De klager vindt deze reclame misselijkmakend. Het symbool van de onschuld en van het perfecte welbehagen gebruiken om over de dood te spreken... Niet alle middelen zijn geschikt om geld in te zamelen, zelfs voor een goede zaak! Men gebruikte al kinderen om te verkopen, men wacht zelfs niet meer tot ze geboren zijn. Dit is inspelen op de bezorgdheid van toekomstige moeders. De klager vindt deze reclame bijzonder goor en verwerpelijk.
De adverteerder betreurt het oprecht dat zijn reclame aanstoot heeft kunnen geven.
De boodschap die hij heeft willen geven is dat, dankzij de financiële steun aan het wetenschappelijk onderzoek inzake oncologie, patiënten hun overlevingskansen gevoelig kunnen zien stijgen en van een betere levenskwaliteit kunnen genieten tijdens en na de ziekte. De Fondation contre le Cancer steunen betekent zich inzetten voor de strijd tegen kanker en de mogelijkheid scheppen, zowel voor u als voor uw kinderen, om langer en gezonder te leven.
De adverteerder heeft gekozen om een fœtus te gebruiken in zijn reclame om het leven te symboliseren en niet om angst op te wekken bij toekomstige jonge ouders. Hij wenste eerder te doen nadenken over het feit dat elk in België te geboren kind de kans kan krijgen te genezen en te overleven, als het op een dag getroffen wordt door kanker.
Daar het de adverteerder nauw aan het hart lag om geen kijkers te choqueren of te kwetsen, heeft hij de reclame begin 2011 laten testen door het marktonderzoeksbureau Ipsos. Hij wenste onder andere de emoties die de reclame bij het publiek teweeg bracht te evalueren. Het onderzoek werd gevoerd bij 1000 mensen, waarvan de helft rechtstreeks of onrechtstreeks getroffen is geweest door de ziekte en de andere helft er nooit mee geconfronteerd werd. De resultaten hebben aangetoond dat bij de grote meerderheid van de ondervraagde personen de bedoeling van de boodschap goed is overgekomen en dat de reclame geen negatieve emoties teweeg bracht. Enkel op basis van deze resultaten, en op een goed doordachte manier, heeft de adverteerder besloten de reclame uit te zenden.
Het was absoluut niet de bedoeling om aanstoot te geven aan het publiek, of het te kwetsen, maar om de aandacht te vestigen op een boodschap van groot belang. Als bepaalde personen, om persoonlijke redenen, gekwetst zijn geweest, spijt hem dat zeer.
De Jury heeft vastgesteld dat de TV-spot fictieve beelden toont van een fœtus die verschillende stappen van haar leven vertelt, waaronder een diagnose van kanker de dag voor haar 40e verjaardag.
Volgens de Jury brengt de spot geen onethische visuele of tekstuele elementen met zich mee gegeven de context van de huidige maatschappij. De Jury is van mening dat het onderwerp met kiesheid is behandeld en op een gevoelige, niet aanstootgevende manier.
De Jury is van oordeel dat het gerechtvaardigd is een beroep te doen op emoties en dat er een rechtstreeks verband is met het doel van de campagne. De Jury is eveneens van oordeel dat de TV-spot noch kinderen noch eventuele angstgevoelens bij toekomstige ouders uitbuit.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
