Tekst van de radiospot :
Die ochtend in de krantenwinkel.
-Dag brave kindjes, wat een mooie leerboeken ! Die gaan jullie zeker kaften met het prachtige Kabouter Wesley kaftpapier dat deze week bij Humo zit ?
- Ja Kabouter Wesley.
- Want je weet wat er anders gebeurt, eh ?
- Dan krijgen we altijd nul op tien.
- Ja, en wat nog ?
- Dan moeten wij naar het bijzonder onderwijs.
- Ja, maar eerst…
- Dan komt Sigfried Bracke ‘s nachts in ons bedje liggen.
Deze week bij Humo, het prachtige Kabouter Wesley kaftpapier. Volgende week, de gratis etiketten.
Tekst van de internetspot :
Die ochtend in de krantenwinkel.
-Dag brave kindjes, wat een mooie leerboeken ! Die gaan jullie zeker kaften met het prachtige Kabouter Wesley kaftpapier dat deze week bij Humo zit ?
- Ja Kabouter Wesley.
- Want je weet wat er anders gebeurt, eh ?
- Dan krijgen we altijd nul op tien.
- Ja, en wat nog ?
- Dan moeten wij naar het bijzonder onderwijs.
- Ja, maar eerst…
- Dan komt Sigfried Bracke ‘s nachts in ons bedje liggen.
- Ik vind dat leuk.
- Ik vond dat helemaal niet leuk.
Deze week bij Humo, het langverwachte Kabouter Wesley kaftpapier. Volgende week, de gratis etiketten.
De adverteerder merkte in eerste instantie op dat beide klagers de radiospot verkeerd citeren. Er wordt op geen enkel moment gezegd “En erger : dan moeten we naar het Bijzonder Onderwijs. En nog erger : dan komt Siegfried Bracke…”. De adverteerder deelde de juiste bewoordingen mee van de spot (zie hoger).
Beide klagers lijken aldus een verhouding/vergelijking (“van kwaad naar erger” ?) te willen suggereren die Humo helemaal niet gemaakt heeft. Niet tussen “nul op tien” en het Bijzonder Onderwijs, en evenmin tussen het Bijzonder Onderwijs en Siegfried Bracke. Hij benadrukte dat deze spot helemaal niet de ambitie heeft om enig verband, of enige samenhang of gradatie aan te brengen (wat zou ten andere het verband kunnen zijn tussen het Bijzonder Onderwijs en Siegfried Bracke ?).
Het figuurtje Kabouter Wesley is op korte tijd erg populair geworden bij het grote publiek (vooral via Humo en de filmpjes in “Man Bijt Hond”) door zijn volstrekte absurde humor. Het is diezelfde absurditeit en humor die men thans in deze radiospot terugvindt en die door sommigen blijkbaar verkeerd geïnterpreteerd is geworden. De adverteerder stelde dat hij dit dit slechts kan betreuren, Humo heeft uiteraard op geen enkel ogenblik de intentie gehad om het Bijzonder Onderwijs op enige wijze in een negatief daglicht te stellen of te beledigen.
HUMO ving overigens al reacties op van mensen betrokken bij het Bijzonder Onderwijs (leerkracht, ouder) die zich allerminst “gestigmatiseerd” of zelfs maar aangesproken voelden, en die alvast lieten weten de schoolboeken van hun kinderen te zullen kaften met het Kabouter Wesley-papier. Of, om het met een citaat van de mama te zeggen : “Het is slechts een uitspraak van een “godvermiljaarde” stripkabouter”. Dat is het inderdaad.
Meer algemeen staat Humo bij het publiek trouwens niet alleen bekend om de soms scherpe pen, maar ook om zijn humor en typische kwinkslag die, zeker voor de lezers, meteen herkenbaar is.
De adverteerder merkte ook op dat kinderen en onderwijs een belangrijke journalistieke pijler zijn voor Humo, en dat in het blad al meermaals geëngageerde artikels, bijdragen en enquêtes zijn gebracht in dat kader. Verder zijn er ook acties zoals de fluohesjes, gericht op verkeersveiligheid voor kinderen. Men kan dan ook bezwaarlijk stellen dat Humo het onderwijs (al dan niet Bijzonder) of de leerlingen of kinderen een kwaad hart zou toedragen.
De Jury heeft vastgesteld dat het om een actie gaat met “kabouter Wesley-kaftpapier” dat bij de Humo zit. Het gaat dus om een reclame die minderjarigen aantrekt en die door hen kan gehoord worden.
De Jury heeft vastgesteld wat er precies in de radiospot wordt gezegd (zie hoger).
De Jury is van oordeel dat deze spot van aard is om negatief gepercipieerd te worden. De spot positioneert bijzonder onderwijs als minderwaardig en suggereert dat kinderen meer voordelen hebben indien ze in het bezit zijn van het kaftpapier.
De Jury is van oordeel dat deze spot denigrerend en sociaal onverantwoord overkomt en strijdig is met de volgende artikelen:
Art. 1 + 12 + 18 van de code van de Internationale Kamer van Koophandel
Art. 73 en 76 van het decreet betreffende de radio-omroep en televisie van 27 maart 2009.
Bijgevolg heeft de Jury aan de adverteerder verzocht om deze radiospot te stoppen.
Los van de klacht heeft de Jury tevens de aandacht gevestigd op de JEP-regels inzake het verwijzen naar personen en art. 14 van ICC code. De Jury gaat uit van de veronderstelling dat de adverteerder de toestemming bekomen heeft van de persoon die geciteerd wordt in zijn reclameboodschap.
De adverteerder bevestigde dat de radiospot werd stopgezet.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
