De reclame toont een koppel in trouwkledij. De man heeft de handen op de heupen. De vrouw bijt op haar vinger. Tekst op de foto: “Mariés au premier regard” en bovenaan: “Et si le mariage n’était plus une question d’amour, mais de science?”. Onderaan het logo van de adverteerder.
1) Volgens de klager gaat het om discriminatie ten aanzien van zwaarlijvige personen en is het beeld dat wordt overgebracht onaanvaardbaar in een wereld waar men leeft met complexen die verband houden met het beeld van schoonheid dat de media ophangen.
2) Volgens de klager is de man op de foto tevreden dat hij een vrouw vindt, ongeacht haar uiterlijk, terwijl de vrouw gestresseerd is en men laat denken dat het juist dit soort man is die zij niet wil. Hij keurt het gebruik van het beeld van de man met overgewicht af. Hij is echt gechoqueerd en heeft er genoeg van dat men zieke personen en mensen die lijden belachelijk maakt.
3) Volgens de klager is de foto van de reclame een manifestatie van de discriminatie ten aanzien van zwaarlijvige personen. Hij is gechoqueerd dat de verpersoonlijking van het onwaarschijnlijke koppel op deze manier voorgesteld wordt.
De adverteerder deelde mee dat de campagne het concept van het programma illustreert dat als doel heeft om de met het uiterlijk verband houdende clichés te overstijgen en slechts rekening te houden met de persoonlijkheid van de kandidaten om tot een maximale compatibiliteit te komen op basis van wetenschappelijk onderbouwde testen. Daarom heeft de adverteerder er in het raam van deze campagne voor gekozen om personen met verschillende profielen samen te brengen. Het beoogde doel is wel degelijk het op de voorgrond plaatsen van diversiteit, voorbij alle vooroordelen.
De adverteerder verzet zich tegen de interpretatie die gegeven wordt aan de affiche in kwestie. Het loutere feit van een persoon met overgewicht te koppelen aan een persoon met een normaal gewicht kan niet beschouwd worden als discriminerend. Zijn enige opzet in het raam van het programma bestaat net uit een pleidooi om loutere uiterlijkheden te overstijgen. Een zwaarlijvige persoon noodzakelijkerwijze koppelen aan een andere zwaarlijvige persoon zou volgens de adverteerder daarentegen werkelijke discriminatie tonen.
De Jury heeft vastgesteld dat, voor de aankondiging van het programma “Mariés au premier regard”, de reclame een koppel in trouwkledij toont met de tekst “Et si le mariage n’était plus une question d’amour, mais de science ?”
Zij heeft eveneens kennis genomen van de inhoud van de klachten en met name van de interpretatie die hierin wordt gegeven aan de afbeelding als een illustratie van een man met overgewicht die blij is bij het idee dat hij een vrouw zal hebben, ongeacht haar uiterlijk, en een vrouw die op haar vinger bijt en gestresseerd is (dat ze dit soort man zal krijgen).
Ingevolge het antwoord van de adverteerder, heeft de Jury eveneens nota genomen van het feit dat het concept van het programma in kwestie net is om de clichés met betrekking tot de fysieke verschijning van personen te overstijgen en geen rekening te houden met het uiterlijk door eventueel personen met een verschillend profiel aan elkaar te koppelen.
Gezien de context en rekening houdend met wat voorafgaat, is de Jury van mening dat het beeld van het koppel dat misschien niet overeenkomt qua uiterlijk precies verwijst naar het thema van het programma en dat het eerder de manier waarop de boodschap ontvangen wordt is die reacties uitlokt.
Wat de inhoud van de reclame zelf betreft, is zij derhalve van oordeel dat deze niet van aard is om een bepaalde vorm van discriminatie aan te moedigen of te vergoelijken en evenmin denigrerend is voor een bepaalde categorie van personen.
De Jury is niettemin van mening dat, hoewel de reclame personen met een bepaalde corpulentie niet negatief voorstelt en hun waardigheid niet aantast, bepaalde consumenten aan de gebruikte afbeelding de betekenis kunnen geven die er door de klagers aan wordt gegeven en er een zekere vorm van stigmatisering in zien van de afgebeelde man die niet zou beantwoorden aan een of ander schoonheidsideaal.
Ze is derhalve van mening dat de betrokken reclame negatieve reacties kan veroorzaken bij een deel van het publiek. Ze heeft derhalve gemeend een advies van voorbehoud te moeten formuleren in overeenstemming met artikel 1 van haar reglement en doet een beroep op de verantwoordelijkheid van de adverteerder.
Een advies van voorbehoud impliceert dat de adverteerder vrij is op het vlak van het gevolg dat hij hieraan wenst te verlenen.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
