De e-mail met als onderwerp “Win jouw droomtattoo met Nieuwe Renault CAPTUR” bevat een photo van de wagen in kwestie, met het logo van de adverteerder en de teksten “Ink Love by Renault Captur” en “Deel jouw droomontwerp met #sharetattoo op Instagram en win jouw droomtattoo dankzij Nieuwe Renault CAPTUR!”.
Daaronder onder meer de volgende tekst:
“Droom jij al lang van die ene tattoo? Ken je iemand die jouw droom voor een ontwerp deelt? Nu is het tijd om jullie droom waar te maken dankzij Nieuwe Renault CAPTUR! Deel jouw droomtattoo met #shareatattoo op Instagram! Zodra iemand reageert op jouw Instagrampost dat hij/zij jouw ontwerp ook wil, maken jullie samen kans op hetzelfde ontwerp! Wacht niet langer, maak je droom waar!”.
Volgens de klager stelt deze reclame een ethisch probleem en ze choqueert hem. Hij vraagt zich af of men het tatoeëren wil aanmoedigen en verspreiden. Volgens hem maken we een steeds groter wordende ontsporing mee, zelfs op reclameaffiches aan bushokjes waar het tatoeëren in zekere zin verheerlijkt wordt, in elk geval in ieders gezichtsveld wordt geplaatst, jong en oud. Hij stelt de vraag of de pure natuur niet mooi is en of het getatoeëerd zijn de norm wordt.
De adverteerder deelde mee dat deze digitale activatie het verlengstuk vormt van de internetserie “Ink Love” van Renault Captur, waarin een jongeman op zoek is naar een vrouw die dezelfde voornaam draagt als deze die op zijn arm getatoeëerd staat.
In het licht hiervan biedt de adverteerder aan twee personen die van dezelfde tatoeage dromen de mogelijkheid om deze te winnen. Doorheen dit idee van een gedeelde tatoeage, zijn het de waarden van vriendschap, liefde of de familie die de adverteerder wil promoten en met deze wedstrijd wil hij de verscheidenheid, de vrijheid verdedigen, de onverbreekbare banden die twee personen kunnen verenigen benadrukken en de schoonheid van elkeen, getatoeëerd of niet, claimen.
Deze wedstrijd is voorbehouden aan een meerderjarig publiek. De adverteerder heeft zijn campagne op zo’n manier gericht dat minderjarigen en personen die geen duidelijke interesse hebben voor tatoeages niet rechtstreeks geviseerd zouden worden. Dankzij deze specifieke gerichtheid, wil de adverteerder een geïnformeerd publiek bereiken dat gewonnen is voor tatoeages, maar hij beoogt niet om nieuwe aanhangers te creëren.
De Jury heeft vastgesteld dat de adverteerder een actie organiseert waarbij slechts één winnaar en een persoon die op de deelname van deze laatste heeft gereageerd een tatoeage winnen.
De Jury heeft er nota van genomen dat de adverteerder, om deze actie aan te kondigen, een mailing heeft gestuurd naar een geselecteerd en meerderjarig doelpubliek.
Gelet op onder meer deze specifieke gerichtheid en de tekst van de mailing (“Droom jij al lang van die ene tattoo?”), is de Jury van mening dat de door de adverteerder georganiseerde actie personen die zich willen laten tatoeëren viseert, zonder evenwel tot deze praktijk aan te sporen bij personen die geen aanhanger zouden zijn.
De Jury is eveneens van mening dat de mailing in kwestie het tatoeëren niet verheerlijkt en evenmin tot norm verheft.
Gelet op het voorgaande, is de Jury van oordeel dat de reclame in kwestie niet getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op dit punt.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
