De TV-spot bevat de volgende mededeling: “Als je milde tot matige pijn voelt, weet je exact waar je wilt dat de pijn verlicht wordt. Daarom werd Nurofen ontwikkeld, om te werken daar waar het nodig is en een doeltreffende verlichting te bieden, daar waar het nodig is. Nurofen. Werkt precies waar het nodig is.” en toont onder meer een beeld van een man die zijn slaap masseert met de toppen van zijn vingers, waarbij zich tegelijkertijd het Nurofen-logo beweegt door de getekende doolhof op het lichaam van de man, om uiteindelijk bij zijn slaap uit te komen.
De klager is van mening dat deze reclamecampagne een inbreuk vormt op art. 7, 11° van het KB van 7 april 1995 dat immers stelt dat publieksreclame voor geneesmiddelen verboden is “indien het een element bevat waarin op bedrieglijke wijze gebruik wordt gemaakt van uitbeeldingen van de werking van een geneesmiddel in het menselijk lichaam of delen daarvan”.
In het reclamefilmpje wordt via woord en beeld de indruk gewekt dat Nurofen alleen inwerkt op de plaats waar men pijn heeft. En dat is misleidend.
Nurofen is een NSAID. Na de inname komt het via de maag in de bloedbaan terecht. Eens in de bloedbaan stroomt het NSAID naar alle weefsels die van bloed worden voorzien, dus niet alleen naar de plaats waar de pijn zich situeert. Er is dus helemaal geen doelgerichte geleiding van het geneesmiddel naar de plaats van de pijn, zoals gesuggereerd in dit reclamefilmpje.
De beweringen dat Nurofen werd ontwikkeld “om te werken daar waar het nodig is en een doeltreffende verlichting te bieden, daar waar het nodig is” en “Nurofen, werkt precies waar het nodig is”, zijn dus misleidend. Bovendien worden deze beweringen nog eens versterkt doordat in het reclamefilmpje het lichaam wordt voorgesteld als een labyrinth waarin het geneesmiddel precies zijn weg vindt naar de plaats van de pijn. Op die manier suggereert de reclame bovendien dat het geneesmiddel geen bijwerkingen kan hebben, vermits het lijkt alsof het nergens anders terechtkomt dan daar waar het nodig is.
Een gelijkaardige spot over Nurofen werd omwille van bovenstaande argumentatie in Australië verboden. In 2011 verbood het Complaints Resolution Panel de firma Reckitt Benckiser om nog langer met deze spot reclame te maken voor Nurofen.
De adverteerder deelde mee dat de uiting waarover wordt geklaagd een vrij verkrijgbaar geneesmiddel betreft. Het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG) heeft op basis van een overgelegd registratiedossier (bevattende o.a. gegevens over de werkzaamheid en veiligheid) een vergunning voor het in de handel brengen zonder medisch voorschrift toegekend.
Overeenkomstig het koninklijk besluit van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik, heeft de adverteerder voor de betreffende televisuele publieksreclame voorafgaandelijk een visum aangevraagd. Op 24 juli 2012 heeft de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Laurette Onkelinx, op advies van de Commissie van Toezicht op de reclame voor geneesmiddelen, een visum verleend.
Voor zover nodig deelde de adverteerder tevens mee dat na orale toediening ibuprofen snel geresorbeerd wordt vanuit het maag-darmkanaal. De pijnverlichting wordt teweeggebracht door de inhibitie van COX2, welke enkel op de plaats van de pijn/trauma wordt geproduceerd. De bestreden uiting is geen promotionele uiting, maar eerder de loutere beschrijving van het werkingsmechanisme van ibuprofen als Niet-Steroïdaal Anti-Inflammatoir geneesmiddel (NSAID) dat perifeer werkzaam is op de plaats waar de pijn wordt ervaren.
Tot slot wenste de adverteerder nog toe te voegen dat de Australische informatie onvolledig is weergegeven. De Australische spot werd lichtjes gewijzigd en niet verboden.
De Jury heeft vastgesteld dat de klacht een TV-spot betreft voor een geneesmiddel dat qua samenstelling en doel is bedoeld en ontwikkeld om zonodig met het advies van de apotheker maar zonder diagnose, voorschrift of toezicht van een arts te worden gebruikt, en waarvan de publieksreclame onderworpen is aan het KB van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik.
De Jury heeft dienaangaande vastgesteld dat deze TV-spot een voorafgaand visum heeft gekregen na een gunstig advies van de Commissie van Toezicht op de reclame voor geneesmiddelen en dit in overeenstemming met artikels 16 en 17 van het KB van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik die bepalen dat de televisuele verspreiding onder het publiek van een reclame enkel mag worden gevoerd na het verkrijgen van een visum afgeleverd door de Minister.
De Jury heeft er eveneens nota van genomen dat de visumaanvraag vergezeld is van de onmiskenbare elementen voor de controle van de waarheidsgetrouwheid van de informatie die verspreid wordt.
Rekening houdend met wat voorafgaat, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
