De radiospot gaat als volgt:
Vrouw: “Nico, zijt ge klaar?”
Man: “Jaja.”
Vrouw: “Den taxi is er eh en ik heb de vliegtickets al afgeprint.”
Man: “Afgeprint? Maar enfin, zijt gij zot of wat? Denkt eens aan de bomen seg.”
VO: “Nico is niet bepaald een groene jongen. Dus wat hij eigenlijk bedoelt met denkt eens aan de bomen seg is.”
Man: “Kunde gij nu gene smartphone kopen gelijk iedereen en daar uw tickets op downloaden?”
Vrouw: “Och jonge.”
VO: “Denk ook aan de bomen met een smartphone voor maar €9.”
Vrouw + man: “€9?”
VO: “Ja, nu bij een nieuw Mobilus abonnement. Meer info op proximus.be. Proximus, altijd dichtbij.”
Volgens de klager wordt de consument misleid door deze spot die laat geloven dat het ecologischer is om een smartphone te kopen dan om biljetten op papier af te drukken. De fabricatie van een smartphone (gebruik van zeldzame grondstoffen met name) evenals de voor het gebruik ervan ontplooide infrastructuur (mobiel telefonienetwerk) hebben echter een ecologische balans die ver van neutraal is en zelfs als desastreus kan worden beschouwd.
De adverteerder deelde mee dat het duidelijk mag zijn dat deze radiospot ludiek bedoeld is en niet de intentie heeft om consumenten te misleiden of van aard is om ecologisch laakbaar gedrag aan te moedigen. Door de luchtige toon is het voor de gemiddelde consument duidelijk dat geen waardeoordeel wordt geveld over wat het meest ecologische is, het afprinten van tickets dan wel het aanschaffen van een smartphone waarop de tickets kunnen worden gedownload. De spot is er enkel op gericht het gebruiksgemak van een smartphone en diens voordelige prijs in het kader van de actie in de verf te zetten.
Daarnaast merkte de adverteerder op dat de redenering van de klager zeer halfslachtig is. Als men het ecologische karakter van beide gebruiksmethodes (afprinten versus smartphone) daadwerkelijk zou willen meten, zou eveneens rekening gehouden dienen te worden met het productieproces van een printer en natuurlijk ook de inkt en inktcartouches, nodig voor het afprinten van de vliegtuigtickets.
Ten slotte verwees de adverteerder naar verschillende bronnen om zijn ecologische engagement aan te tonen
De Jury heeft vastgesteld dat de radiospot een man laat horen die verbaasd is over het feit dat de vrouw vliegtickets heeft afgeprint en dit om te benadrukken dat ze beter een smartphone zou kopen zoals iedereen om hierop haar tickets te downloaden. Zij heeft er nota van genomen dat de spot als doel heeft om het abonnement met smartphone van de adverteerder te promoten.
Volgens de Jury gaat het, in deze reclame, niet om het debat over de meest milieuvriendelijke methode om in het bezit te komen van zijn vliegtickets.
Zij is van mening dat het gesprek tussen de protagonisten en de reactie van de voice-over slechts dienen als ludieke context om te communiceren over een commercieel aanbod.
Zij is eveneens van mening dat de verwijzingen naar het respect voor bomen gebruikelijk zijn wanneer men praat over het gebruik van papier en dat de humoristische knipoog onmiskenbaar duidelijk zal zijn voor het grote publiek.
Volgens haar zullen deze verwijzingen dus door de gemiddelde consument niet geïnterpreteerd worden als een letterlijk te nemen bewering.
Gelet op het voorgaande, is de Jury van oordeel dat de spot in kwestie geen milieubewering bevat vanwege de adverteerder.
Zij is derhalve van oordeel dat de reclame niet van aard is om de consumenten te misleiden op dit vlak en dat zij niet getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder op dit punt.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
