De TV spot toont verschillende situaties waarin een moeder probeert haar tiener te wekken.
1. Een jonge man ligt in zijn bed. Zijn moeder doet voortdurend het licht aan en uit en zegt daarbij telkens “Jour nuit…”.
De jonge man antwoordt haar “Putain, maman !” Hij zet zich recht en schreeuwt “Putain ! Meeeeerde ! Maman ! Tu peux pas aller voir ailleurs, là ?” Een andere jonge man wordt wakker in hetzelfde bed naast de zoon en groet de moeder. Ze verlaat de kamer en verontschuldigd zich.
2. Een moeder stofzuigt luidruchtig de kamer van haar dochter die diep slaapt. Als ze wakker wordt, plaatst de moeder haar wijsvinger op haar mond en zegt haar verder te slapen.
3. Een tiener slaapt in haar bed. De moeder komt bruusk de kamer binnen en opent de gordijnen. De dochter wordt wakker.
Moeder: “Il est 6 heures !”
Jong vrouw: “Maman !”
De moeder werpt een nat washandje in haar gezicht.
Close-up van een wekker die 6:00 aangeeft. De radio gaat aan op 6/9.
Tekst: “Le 6/9”.
Mannelijke stem: “ Le 6/9, c’est quand même mieux que ta mère…”
Tekst: “Tous les matins”.
Mannelijke stem: “Tous les matins sur NRJ”.
Tekst: “NRJ”.
De laatste scène toont een moeder die een zetpil in haar hand houdt en zegt “Bonjour mon chéri !”
De adverteerder deelde mee dat de spot, alsook de uitzending die hij aanprijst, humoristisch en gastvrij wil zijn. In geen geval, tast hij de menselijke waardigheid of de essentiële maatschappelijke waarden aan.
De adverteerder deelde ook mee dat de doelgroep duidelijk uit 12-35 jarigen bestaat, maar dat het onmogelijk is te waarborgen dat alleen dit publiek in de bioscoopzalen aanwezig zal zijn.
De adverteerder deelde niet het standpunt van de klager mbt de potentieel “schokerende” dimensie van de spot in kwestie voor een jong publiek.
De Jury heeft de spot in kwestie onderzocht.
De Jury is van oordeel dat deze spot een duidelijke humoristische knipoog bevat die gemakkelijk begrijpbaar is voor adolescenten en volwassenen. Zij is derhalve van mening dat deze reclame niet van aard is om hen te choqueren.
Niettegenstaande is de Jury van mening dat de humoristische knipoog minder makkelijk is te begrijpen voor kinderen die deze scènes letterlijk kunnen opvatten (agressieve binnendringing in de kamer van de tieners…). Zij heeft ook gemeend dat kinderen deze spot zouden kunnen percipieren als een ondermijning van het gezag en de verantwoordelijkheid van ouders.
Gelet op wat voorafgaat en op basis van de artikels 1 en 18 van de IKK Code, heeft de Jury aan de adverteerder verzocht erop toe te zien dat deze spot niet/niet meer wordt uitgezonden tijdens filmvoorstellingen die tot de categorie “kids” behoren. Het behoort dus aan de adverteerder na te gaan of de film waarnaar de klager verwijst (“Le Dragon des Mers”) al dan niet behoort tot deze categorie.
De adverteerder bevestigde de beslissing van de Jury te respecteren.
Aangezien geen hoger beroep werd aangetekend, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
