De radiospot gaat als volgt:
Werkgever: Christian, zedde gij nu terug aan ’t stoeproken?
Werknemer: Ja.
Werkgever: Den hoeveelste keer is da nu al?
Werknemer: Den twaalfde keer, sorry hè baas.
Werkgever: Nee, ’t is goed, da’s geweldig, da’s goed voor de teamspirit. En daarom krijgt gij van mij een firmawagen.
Werknemer: Een firmawagen?
Werkgever: Met een open dak. Dan kunde roken.
Werknemer: Oh, merci.
Voice-over: Leaseplan wordt 40. En dat moet gevierd worden. Met cadeaus. Zoveel dat u er geen raad mee weet. (...)
De adverteerder deelde mee dat deze campagne geenszins tot doel had om het roken te bevorderen of promotie te maken voor tabaksproducten.
De radiospot in kwestie maakt deel uit van een campagne van 4 spotjes die in gelijkwaardige rotatie op antenne komen. Elk spotje vertrekt van een cliché werksituatie tussen een baas en een werknemer die door de baas normaal gesproken als negatief zou beoordeeld worden (weeral aan het kletsen aan de koffiemachine; weeral aan het staken; weeral aan het stoeproken, ...), maar waarop de baas tot grote verrassing van de werknemer heel enthousiast reageert (dankzij uw gebabbel is iedereen hier van alles op de hoogte; geweldig, dan komen we nog eens op het nieuws; geweldig, da’s goed voor de teamspirit, ...). Niets kan het goed humeur van de bedrijfsleiders aantasten, omdat zij zo in de wolken zijn door de promoties dat ze er geen raad mee weten en bedrijfswagens gaan uitdelen aan alle medewerkers.
De adverteerder is van mening dat deze spots het leasing product promoten met gebruikmaking van zeer herkenbare situaties (clichés van de werkplek), zonder expliciet of impliciet publiciteit te willen maken voor sigaretten, koffie, stakingspiketten of andere zaken die de context vormen van de spotjes. De spots hanteren publicitaire vormen van humor, ironie en overdrijving die voor een gemiddelde luisteraar duidelijk herkenbaar zijn en door hem begrepen worden.
De Jury heeft kennis genomen van de Franstalige en de Nederlandstalige versie van de radiospot in kwestie. De Jury heeft vastgesteld dat in beide spots een gesprek wordt weergegeven tussen een werknemer en een werkgever, waarbij de werknemer reeds voor de twaalfde keer een rookpauze neemt, waarop de werkgever reageert door te zeggen dat dit goed is voor de teamspirit in het bedrijf en de werknemer als beloning een bedrijfswagen aanbiedt. De Jury heeft bovendien vastgesteld dat de werkgever in de Nederlandstalige spot hierbij vermeldt: “Met een open dak. Dan kunde roken.”.
De Jury is van mening dat deze radiospots op die manier het roken valoriseren als een positieve gedraging en dat een dergelijke valorisering van het roken indruist tegen de heersende maatschappelijke houding ten opzichte van deze algemeen als schadelijk erkende gedraging. De Jury is eveneens van mening dat deze problematiek zich bezwaarlijk leent tot een humoristische aanpak in een commerciële boodschap.
De Jury is dan ook van oordeel dat deze radiospots geen blijk geven van een behoorlijk sociaal verantwoordelijkheidsbesef en dus strijdig zijn met artikel 1, alinea 2 van de ICC code.
Op basis van deze bepaling heeft de Jury de adverteerder derhalve verzocht om deze radiospots te wijzigen en bij gebreke daaraan deze radiospots niet meer te verspreiden.
De adverteerder deelde mee het niet eens te zijn met de Jurybeslissing, maar bevestigde deze te zullen naleven en de spots in kwestie niet meer te verspeiden.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
