De advertentie voor “Humo’s oorbehoedsmiddelen” bevat onder meer de volgende tekst: “Liever thuiskomen met een allochtoon dan met een fluittoon. De hele zomer veilig naar de festivals.” Het woord “allochtoon” staat geschreven in een rookwolk die komt uit een olielamp genre Alladin’s wonderlamp.
De adverteerder vestigde er vooreerst de aandacht op dat deze slogan slechts een onderdeel is van een grotere campagne, onder de noemer “HUMO’s Oorbehoedsmiddelen” (baseline: “De hele zomer veilig naar de festivals”). Hierbij biedt hij aan zijn lezers een set kwalitatieve oordoppen aan, één en ander met het oog op het festivalseizoen dat nu weer volop aan de gang is. Uiteraard kadert de actie binnen het gekende probleem of risico van gehoorschade, vooral bij jongeren, ten gevolge van blootstelling aan (te) luide muziek (de aandoening gekend als “tinnitus”).
De actie maakt ook gebruik van andere slogans, zoals b.v. “Liever een fluit in je mond dan een fluit tussen je oren.”. Daarbij is het ook van belang te benadrukken dat de kwestieuze slogan in de gedrukte media selectief gepubliceerd werd, nl. enkel in HUMO en in De Morgen; in de andere kranten, dagbladen of magazines werd voor een andere slogan gekozen.
De adverteerder ontkende niet dat er in deze campagne gekozen is voor sociaal bewogen (en mogelijk zelfs controversiële) statements die de aandacht trekken en aanleiding (kunnen) geven tot debat. Dit is niet nieuw. Het spreekt daarbij vanzelf dat één en ander ook humoristisch en/of satirisch bedoeld is. Hij heeft al eerder voor gelijkaardige in het oog springende statements gekozen om een actie of een maatschappelijke of andere problematiek onder de aandacht te brengen.
Hij is van mening dat dergelijke slogans of statements binnen de vrijheid van meningsuiting en binnen het meer specifieke recht op humor en satire moeten kunnen en absoluut verdedigbaar zijn, zo lang de echte boodschap en motieven maar oprecht, integer en correct blijven, en zo lang bepaalde grenzen niet overschreden worden. Het is evenzeer zijn overtuiging dat hij binnen deze grenzen opereert, ook in casu.
Meer algemeen staat HUMO bij het publiek immers niet alleen bekend om de soms scherpe pen, maar ook om zijn humor en typische kwinkslag die, zeker voor de lezers, meteen herkenbaar is. Verder is hij er ook van overtuigd dat men HUMO toch bezwaarlijk van racisme, discriminatie of iets in die aard kan verdenken. Daarbij merkt de adverteerder op dat mensenrechten, bescherming van minderheden, gelijkheid en niet-discriminatie, ... belangrijke journalistieke pijlers zijn voor HUMO, en dat in het blad al meermaals geëngageerde artikels, bijdragen of enquêtes zijn gebracht in dat kader.
De Jury heeft kennis genomen van de advertentie voor “Humo’s oorbehoedsmiddelen” die onder meer de volgende tekst bevat: “Liever thuiskomen met een allochtoon dan met een fluittoon.”, waarbij het woord “allochtoon” staat geschreven in een rookwolk die komt uit een olielamp genre Alladin’s wonderlamp.
De Jury is van mening dat deze reclame, mede door het gebruik van een afbeelding die naar personen van Arabische afkomst verwijst en door het associëren van het concept “allochtoon” met de aandoening tinnitus, van aard is om denigrerend over te komen ten aanzien van een bepaalde groep van personen.
De Jury is derhalve van oordeel dat deze reclame strijdig is met artikel 12 van de ICC Code.
Gelet op het voorgaande en op basis van voormelde bepaling, heeft de Jury de adverteerder derhalve verzocht om de reclame niet meer te verspreiden.
De adverteerder heeft bevestigd dat de campagne afgelopen is en niet meer gebruikt zal worden.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70