De radiospot gaat als volgt:
Man: “Ben thuis.”
Vrouw: “Mm.”
Man: “Oei, is er iets?”
Vrouw: “Nee.”
Man: “Echt niet?”
Vrouw: “Nee.”
Man: “Allee, vertel.”
Vrouw: “Die van hiernaast hebben een nieuwe garagepoort.”
Man: “Ja, en?”
Vrouw: “Van Hörmann.”
Man: “’t Is niet waar eh.”
Vrouw: “’t Is wel waar.”
Man: “Maar dat gaan we toch nooit kunnen overtreffen.”
Vrouw: “Ik zeg het toch.”
Man: “Maar wacht eens. Wij kopen een poort en een deur van Hörmann.”
Vrouw: “Goh, echt? Oho, maar daar gaan ze niet mee kunnen lachen ze.”
1) De klaagster is gechoqueerd door deze spot. Ze vraagt zich af wat de waarden zijn die een dergelijke reclame schragen en of het echt nodig is om in te spelen op negatieve gevoelens (jaloezie, afgunst, conflict).
2) De klaagster hernam het scenario van de spot waarbij ze de wrok, de jaloezie en het opbod opwierp en keurt deze mentaliteit af.
3) De klaagster en haar kinderen zijn verontwaardigd bij het horen van deze reclame die allesbehalve een bijdrage aan een positieve gezonde mentale leefwereld voor Belgen is. Verwijzend naar de vaststelling dat vele mensen met burn-out en depressies kampen en dat wij in een maatschappij leven waarin mensen het gevoel hebben ‘te moeten’ om ‘erbij te horen’, vraagt ze zich af wat een druk dit niet betekent voor mensen die niet beter weten en wat een voorbeeld dit vormt voor kinderen en jongeren. Dit creëert volgens haar een minderwaardigheidsgevoel – gebaseerd op uiterlijkheden.
4) De klaagster vindt de reclamespot en zijn negatieve boodschap niet bevorderlijk voor een goede, positieve samenleving en stoort zich aan de aanmoediging dat men zijn buren moet ‘overtreffen’. Zij haalde aan dat de zon voor iedereen mag schijnen zonder dat er na-ijver moet zijn. Volgens haar zijn dergelijke hersenspoelingen zoals de reclamespot schadelijk voor de mentaliteitsvorming van jongeren en voor mensen die beïnvloedbaar zijn.
De adverteerder wenste vooreerst te duiden hoe zijn spot tot stand is gekomen. Hij haalde met name aan dat zijn merk gekend is als leverancier van garagepoorten maar dat niet iedereen weet dat hij ook deuren verkoopt.
Hij heeft er derhalve in zijn campagne voor gekozen om extra aandacht aan deuren te schenken. Hiervoor gebruikt hij, bij wijze van humor, het eeuwenoude en herkenbare cliché van ‘kijk wat de buren doen’.
Hij deelde mee dat het in geen geval zijn bedoeling was om aan te zetten tot burenruzie, jaloezie of verzuring.
De Jury heeft kennisgenomen van de radiospot in kwestie en van de klachten die daarop betrekking hebben.
Zij heeft vastgesteld dat deze spot, zoals de adverteerder erkent, bij wijze van humor het eeuwenoude en herkenbare cliché van “kijk wat de buren doen” gebruikt om promotie te voeren voor garagepoorten en deuren.
Volgens haar dient de enscenering duidelijk figuurlijk genomen te worden en zal deze door de gemiddelde consument niet begrepen worden in de zin die de klagers eraan geven.
De Jury is derhalve van oordeel dat de betrokken reclame geen antisociaal gedrag tolereert of aanmoedigt en evenmin getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
