De radiospots gaan als volgt:
Spot 1:
VO: “Er zijn van die ochtenden…”
Vrouw: “Allé schat boekentas bij?”
Kind: “Check.”
Vrouw: “En uw brooddoos?”
Kind: “Check.”
Vrouw: “Cécémel?”
Kind: “Ja tuurlijk, twee zelfs!”
VO: “… die nooit zullen veranderen.”
Vrouw: “Allé schat sleutels bij?”
Man: “Check.”
Vrouw: “En uw laptop?”
Man: “Check.”
Vrouw: “Cécémel?”
Man: “Ja tuurlijk, twee zelfs!”
VO: “Cécémel, geniet op elk moment. Ook tijdens je pauze of onderweg.”
Spot 2:
VO: “Er zijn van die avonden…”
Vrouw: “Hebt gij u huiswerk gedaan?”
Kind: “Check.”
Vrouw: “En uw kamer opgeruimd?”
Kind: “Check.”
Vrouw: “Allé, ne Cécémel?”
Kind: “Check check!”
VO: “… die nooit zullen veranderen.”
Vrouw: “Hebt gij de afwas gedaan?”
Man: “Check.”
Vrouw: “En de vuilnis staat die buiten?”
Man: “Check.”
Vrouw: “Allé, ne Cécémel? »
Man: “Dubbelcheck!”
VO: “Cécémel, geniet op elk moment, ook ‘s avonds na een lange dag.”
De klager is gechoqueerd door deze reclame die de onbeschofte houding van een kind ten aanzien van zijn moeder “aanprijst”. Hij stelt zich vragen bij de mooie boodschap die men met deze reclame aan de kinderen geeft.
Hij geeft toe dat dit uiteraard tweedegraads is, maar vraagt zich af of een kind voldoende rijp is om het verschil te bevatten. De klager meent dat dit niet het geval is en dat het de plicht van volwassenen is om duidelijk de grenzen tussen respect en respectloosheid af te bakenen.
De adverteerder deelde mee dat beide radiospots op een humoristische manier een herkenbare situatie naar voor brengen die zich in vele thuissituaties voordoet. De eerste versie van de spot refereert aan de situatie waarbij ’s morgens voor vertrek naar werk of school in alle haast een laatste ‘check’ gebeurt of de kinderen of ouders niks vergeten zijn. De tweede versie refereert aan het avondmoment na een lange dag op het werk of op school waarbij een laatste ‘check’ plaatsvindt of alle taken en klusjes wel gedaan zijn. In beide situaties is Cécémel uiteindelijk de beloning die naar voor geschoven wordt op het einde.
De adverteerder is van mening dat op geen enkele manier onrespectvol gedrag vanuit kinderen naar ouders toe gestimuleerd wordt. Er wordt enkel een heel reële situatie uit het dagelijkse leven op een humoristische manier nagebootst. Hij is van mening dat er plaats is voor humor in de reclame en dat deze reclameboodschap niet onverantwoord is.
De Jury heeft vastgesteld dat de spots scènes uit het dagelijks leven voor de geest halen waarbij een moeder voor het vertrek naar school en vervolgens op het einde van de dag nagaat of haar kind niets vergeten is en waarbij het kind zuchtend reageert.
De Jury is van mening dat de spots in kwestie humoristisch en lichtvoetig zijn en dat de houding van het kind noch onrespectvol, noch onbeschoft is ten aanzien van zijn moeder.
De Jury is van oordeel dat deze reclame de autoriteit van ouders niet ondermijnt en evenmin positief sociaal gedrag, levensstijl of houding ondermijnt.
Zij is eveneens van oordeel dat deze reclame niet getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70