Elk van de 6 radiospots begint met een vrouwen-of mannenstem die klagen over een situatie die te wijten is aan erectiestoornissen en eindigt met :“A partir de 40 ans, un homme sur trois souffre de troubles de l’érection. Pour que cela ne brise pas l’harmonie de votre couple, parlez-en à votre médecin, des solutions existent ».
De klager vindt deze vermomde reclame voor een categorie van geneesmiddelen en de “fabricage” van een gezondheidsprobleem met als enige doel de handel van een product waarvan men de beperkingen nog niet goed kent, schandalig. Er wordt niet meegedeeld wie de adverteerder is, het gaat hoogstwaarschijnlijk over een vzw die zich richt op de promotie van gezondheid en ruim gesubsidieerd wordt door de farmaceutische industrie. Deze reclame behoort tot een uitgewerkte marketingstrategie, met als doel om eerst een probleem te creëren en daarna oplossingen voor te stellen om het te genezen.
De adverteerder deelde mee dat de campagne «harmonie du couple» een informatieve campagne is m.b.t. gezondheid van de mens. Dit type van campagne is strikt gereglementeerd door het koninklijk besluit van 22 november 2006 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik. Overeenkomstig dit K.B., ontving deze campagne en de verschillende radiospots die er deel van uitmaken, een verplicht visum van het Ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid na advies van de Commissie van Toezicht op de Reclame voor Geneesmiddelen.
De adverteerder voegde eraan toe dat de bedoeling van deze campagne erin bestaat om het grote publiek te sensibiliseren zodat erectiestoornissen na 40 jaar niet een fatale evolutie ten gevolge van leeftijd betekent, maar misschien een symptoom is van een onderliggende cardiovasculaire aandoening. Zij heeft als doel de stilte rond het onderwerp te doorbreken, een taboe dat de patiënten belet te praten met hun partner en op consultatie te gaan. De acteurs (patiënten, partners, apothekers, artsen) zijn gesensibiliseerd voor het aanvatten van de dialoog.
De adverteerder deelde mee dat de campagne ondersteund wordt door de Laboratoires Eli Lilly Benelux. Niettemin, overeenkomstig de wetgeving en de interpretatie die eraan gegeven wordt door het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en ezondheidsproducten, mag dit type van campagne de naam van het laboratorium die deze campagne sponsort niet tonen, tenzij op een zeer discreet manier. Dit is de reden waarom deze campagne die gevoerd wordt in verschillende media (waaronder een website en radiospots) enkel verwijst naar de website die niet anoniem is en de naam van desponsor vermeldt. De Belgische Multimedia Reclameregie (RMB) voor de openbare Franstalige openbare radio-omroepen was echter van mening dat de verwijzing naar de website niet in lijn was met het beheerscontract mbt openbare radioprogramma’s en evenmin met de wet daar zij de naam van de sponsor vermeldt(via de website). De verwijzing naar de website werd weggelaten. Op de radio’s die afhangen van deze regie ( openbare radio RTBF), kunnen deze boodschappen dus anoniem lijken. De adverteerder benadrukte dat dit niet zijn bedoeling was. De VAR en IP, respectievelijk voor de Nederlandstalige openbare zenders en de Franstalige privé-zenders,stemden wel in met de verwijzing naar de website in de spots.
De adverteerder eindigt met te zeggen dat over onfatsoenlijkheid spreken als het gaat om medische symptomen, neerkomt op het in stand houden van het bovenvermelde taboe en juist de behoefte illustreert voor de desacralisering van het onderwerp –enkel mbt de medische kant uiteraard- bij het grote publiek.
De Jury stelde vast dat elk van deze 6 radiospots eindigt met een stem die zegt « A partir de 40 ans, un homme sur trois souffre de troubles de l’érection. Pour que cela ne brise pas l’harmonie de votre couple, parlez-en à votre médecin, des solutions existent » maar dat de adverteerder niet geïdentificeerd is.
De Jury is van oordeel dat het een informatie- en sensibiliseringscampagne gaat en heeft vastgesteld dat deze campagne het vereiste voorafgaandelijke visum heeft bekomen van het Ministerie van Volksgezondheid na gunstig advies van de Commissie van toezicht op de reclame voor geneesmiddelen en dit overeenkomstig art 16 § 1 van het KB van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik dat bepaalt dat radiofonische verspreiding onder het publiek van een informatiecampagne enkel kan gevoerd worden na het verkrijgen van een visum afgeleverd door de Minister, na advies van de Commissie.
De Jury nam nota van het feit dat, volgens het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten, een informatiecampagne uitgaande van een farmaceutisch bedrijf dat een geneesmiddel op de markt heeft gebracht dat de aandoening in kwestie voorkomt of behandelt, in dit geval Eli Lilly, de naam van de verantwoordelijke uitgever en/of sponsor niet mag vermelden in het campagnemateriaal tenzij op een discrete manier. Elke andere link is verboden, zoals bijvoorbeeld het gebruik van vermeldingen, kleuren, logo of diverse voorstellingen die rechtstreeks of onrechtstreeks aan het geneesmiddel doen denken. De geluidsvermelding van de naam Lilly in de spot zou een onrechstreeks promotioneel aspect betekenen voor het geneesmiddel tegen erectiestoringen, dat enkel op medisch voorschrift kan bekomen worden en waarvoor reclame naar het publiek toe verboden is.
Gelet op voorgaande, heeft de Jury gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
