Het beginscherm van de spot vermeldt “detuutvantegenwoordig.be”.
Men ziet een jonge man aan de ontbijttafel en een gezette jonge vrouw die met een glimlach bij hem komt zitten.
VO: “Kende dat? Met iets uw bed induiken en er dan niet meer vanaf geraken? Ik heb dat dus voor eh.”
Men ziet de man en de vrouw samen in bad en picknickend in een park. De vrouw geeft een kus aan de man en legt haar hoofd op zijn schouder.
VO: “En nu laat dat mij geen seconde gerust. (piep die luider en luider wordt) Overal waar dat ik ga, gaat dat ook.”
Vervolgens beelden van de vrouw die naast de man op een zetel komt zitten, die achter hem op een bank zit en haar hand op zijn rug legt en die bij hem in bed komt liggen.
VO: “Mijn sociaal leven is kapot. En het ergste? ’s Nachts.”
Tekst op scherm: “1 op 5 jongeren moet na gehoorschade door het leven met een permanente pieptoon. Ontdek hoe je jezelf kan beschermen op detuutvantegenwoordig.be.”
1) De klaagster vindt de reclame waarin tinnitus vergeleken wordt met het gezelschap van een dik meisje compleet denigrerend en niet van deze tijd.
2) De klaagster deelde mee dat de aandoening tinnitus voorgesteld werd als iets wat je de hele dag door stoort, bij al je activiteiten aanwezig is en dat het bijhorende beeld dat van een mollige vrouw is, die voortdurend tegen de man gaat zitten. Deze beeldvorming vond ze erg storend en seksistisch. Hoewel zij de ernst van het probleem zeker begrijpt, denkt zij dat een ander beeld om dit duidelijk te maken passender zou zijn.
De adverteerder deelde mee dat hij het natuurlijk enorm jammer vindt om te horen dat zijn spot zulke reacties uitlokt en dat hij dit nooit zo bedoeld heeft.
Hij wilde met zijn spot in eerste instantie een veel te onderschatte en toch makkelijk te voorkomen aandoening als tinnitus onder de aandacht brengen. Eens je het hebt, is het namelijk te laat, en zit je ermee voor de rest van je leven.
Zijn spot (die overigens door twee vrouwen bedacht en geschreven werd) toont een liefdevol koppel dat samen het probleem van de jongen de baas probeert te komen. Alleen zet de spot de kijker in het begin op het verkeerde been. We horen de jongen klagen over zijn gehoorschade, in termen die mensen met tinnitus niet onbekend zijn, en denken aanvankelijk dat het over zijn one night stand gaat.
Natuurlijk snapt de adverteerder dat hij hiermee een grens opzocht. De reden dat hij de spot wél de moeite vond om uit te zenden, was hoe hij op het einde de verwachtingen en perceptie omdraait. Dan blijkt immers dat de vriendin geen aanhankelijke one night stand is, maar de twee net in een hechte, steunende relatie zitten.
In die zin is de adverteerder teleurgesteld dat kijkers niet voorbij die vooroordelen geraakten, ondanks het einde van de spot waarin ze duidelijk weerlegd werden. Het lijkt hem in die zin dat de spot nog eens bekijken een betere oplossing is dan hem vooral nooit meer uitzenden, maar blijkbaar mag een vooroordeel niet getoond worden, zelfs al maakt men tien seconden later duidelijk dat het fout is.
De Jury heeft kennisgenomen van de Tv-spot in kwestie en van de klachten die daarop betrekking hebben.
Zij heeft er ingevolge het antwoord van de adverteerder nota van genomen dat hij de onderschatte aandoening tinnitus onder de aandacht wilde brengen aan de hand van een spot die weliswaar de kijker op het verkeerde been zet maar uiteindelijk beoogt een liefdevol koppel dat samen het probleem van de jonge man de baas probeert te komen uit te beelden.
De Jury is echter van mening dat in deze spot wel degelijk de boodschap wordt gebracht dat de afgebeelde vrouw omwille van haar uiterlijke kenmerken niet aan een ideaalbeeld beantwoordt en daarom gekozen is om de ongewenste aandoening te personifiëren, en is van mening dat de voormelde door de adverteerder klaarblijkelijk beoogde uitbeelding niet van aard is om deze perceptie teniet te doen.
Zij is tevens van mening dat in deze spot een relatie tussen personen in beeld wordt gebracht waarbij de man blijk geeft van afwijzing ten aanzien van de vrouw omdat zij niet aan een bepaald klaarblijkelijk te verkiezen beeld beantwoordt en dat in casu derhalve wel degelijk sprake is van een negatieve beeldvorming rond personen die niet aan dit beeld beantwoorden.
Volgens de Jury is dit in casu des te problematischer gelet op het jonge doelpubliek van de spot.
In deze context is de Jury dan ook van oordeel dat de spot in kwestie wel degelijk de menselijke waardigheid aantast en denigrerend is voor een bepaalde groep van personen.
Gelet op het voorgaande en op basis van artikels 1, alinea 2, 4, alinea 1 en 12 van de Code van de Internationale Kamer van Koophandel (ICC Code), heeft de Jury de adverteerder derhalve verzocht om de reclame te wijzigen, en bij gebreke daaraan de reclame niet meer te verspreiden.
De adverteerder heeft bevestigd de beslissing van de Jury te zullen naleven.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
