De radiocampagne in verband met het loyaltyprogramma Loop bevat verschillende radiospots.
Voorbeeld van een 20-seconden spot:
VO: “Brussels Airlines lanceert Loop (Loooooooopiieeeeee!!!). Da’s eindelijk vliegensvlug vliegpunten verzamelen. Alleen, met twee of heel het gezin. Want met Loop (Loooooooopiieeeeee!!!) kan je met vijf personen op eenzelfde rekening vliegpunten verzamelen. Zo kan je nog sneller gratis vliegen. Loop van Brussels Airlines (Loooooooopiieeeeee!!!). Voor je ’t weet, ben je vertrokken. Info en voorwaarden op loop.be.”
Voorbeeld van een 10-seconden spot:
VO: “Brussels Airlines lanceert Loop (Loooooooopiieeeeee!!!). Da’s eindelijk vliegensvlug vliegpunten verzamelen. Want met Loop krijg je ook voor korte vluchten vliegpunten. Info en voorwaarden op loop.be.”
Volgens de klager klopt het niet dat je met genoeg gespaarde punten “gratis kan vliegen”. Op de website van Loop leest men immers dat kosten van derde partijen, zoals de belastingen niet inbegrepen zijn en dus zelf moeten worden betaald. Voor Brussels Airlines mag dit dan wel een “gratis vlucht” zijn, maar voor hem als consument is dit niet gratis. Dat moet volgens hem dan ook duidelijker vermeld worden in de spots.
De adverteerder meent dat zijn radiospot niet misleidend is om de volgende redenen.
Om te beoordelen of reclame misleidend is in de zin van het Wetboek van Economisch Recht, moeten immers alle bestanddelen in acht worden genomen. Om te oordelen of reclame een misleidende omissie uitmaakt, moeten bovendien al haar kenmerken en omstandigheden en de beperkingen van het communicatiemedium in aanmerking worden genomen.
Welnu, de aankondiging dat men met Loop “gratis” kan vliegen is rechtstreeks gevolgd door de vermelding “info en voorwaarden op loop.be”. Bij de beoordeling van de reclame kan het woord “gratis” derhalve niet worden geïsoleerd. Door de vermelding “info en voorwaarden op loop.be” wordt de consument duidelijk geïnformeerd dat hij de website dient te raadplegen om kennis te nemen van de volledige voorwaarden.
Een radiospot biedt bovendien beperkte tijd en maakt het vermelden van alle toepasselijke voorwaarden onmogelijk. In deze context is het gebruikelijk om in een radiospot te verwijzen naar voorwaarden doorgegeven via een ander communicatiemiddel, in casu een website. De consument is het ook zo gewoon.
De aankondiging dat men met Loop “gratis” kan vliegen, gevolgd door de vermelding “info en voorwaarden op loop.be”, kan dus niet als misleidend worden beschouwd gelet op de kenmerken van de reclame en haar beoordeling in haar geheel, de tijdsbeperking van de radiospot en de gebruiken inzake radioreclame.
De consument moet bovendien via de website passeren om lid te worden van het programma. Op deze website staat vermeld dat bepaalde kosten van derde partijen niet met Loop punten kunnen worden betaald, hetgeen de klager ook uitdrukkelijk erkent in zijn klacht. De consument wordt derhalve vooraleer hij een beslissing neemt, volledig en correct ingelicht. De omstandigheid dat in de radiospot nog niet vermeld wordt dat bepaalde kosten van derde partijen niet met Loop punten kunnen worden betaald, heeft derhalve geen invloed op het besluit van de consument om al dan niet deel te nemen aan het Loop programma. De consument wordt er dus niet toe gebracht een besluit te nemen dat hij anders niet had genomen. Daarnaast is de deelname aan het Loop programma effectief gratis voor de consument: hij verzamelt gratis zijn Loop punten en wordt dus geenszins misleid omtrent het al dan niet bestaan van bepaalde kosten om aan het programma deel te nemen.
De adverteerder meent bovendien dat het specifieke artikel VI.100, 20° van het Wetboek van Economisch Recht niet van toepassing is omwille van de volgende redenen.
De deelname aan het Loop programma is gratis voor de consument. De consument verzamelt gratis zijn Loop punten terwijl hij vliegt met Brussels Airlines. Er zijn geen bijkomende kosten verschuldigd voor deelname aan en/of gebruik van het Loop programma.
Er is derhalve geenszins een misleiding omtrent het al dan niet bestaan van bepaalde kosten om aan het programma deel te nemen.
Wanneer de consument beslist om zijn Loop punten om te zetten in een vlucht, is het tarief voor de vlucht aangeboden door Brussels Airlines, gratis. De consument dient wel de luchthaventaksen, luchthaventoeslagen etc. te betalen. Deze kosten zijn “de onvermijdelijke kosten” in de zin van artikel VI.100, 20° van het Wetboek van Economisch Recht die de consument dient aan te gaan om een gratis vlucht van Brussels Airlines te bekomen via omzetting van zijn Loop punten. Luchthaventaksen, luchthaventoeslagen, etc. zijn onvermijdelijk: alle luchthavens passen dergelijke taksen toe en men kan geen vliegticket verkrijgen zonder ook deze taksen te voldoen. Deze taksen worden ook niet opgelegd door en komen ook niet ten goede van Brussels Airlines, deze laatste is enkel gehouden deze verplichte taksen te innen en door te storten.
De Jury heeft kennis genomen van de radiospots in kwestie waarin de bewoordingen “gratis vliegen”, “vols gratuits” en “vous vous envolez gratuitement” voorkomen.
Zij heeft er tevens nota van genomen dat op de website van de adverteerder wordt vermeld dat de met het loyauteitsprogramma te verzamelen Loop-punten slechts kunnen worden gebruikt voor het basistarief en voor de luchtvervoerskosten, maar niet voor andere taksen, toeslagen of kosten.
De Jury vestigt er dienaangaande de aandacht op dat bij prijsvermelding van vluchten de belastingen, taksen en kosten inbegrepen dienen te zijn. Deze bedragen maken derhalve integraal deel uit van de prijs van een vlucht voor de consument.
Zij verwijst vervolgens naar artikel VI.100, 20° van het Wetboek van Economisch Recht, dat bepaalt dat de volgende misleidende handelspraktijk onder alle omstandigheden als oneerlijk wordt beschouwd: een product als “gratis”, “voor niets”, “kosteloos” en dergelijke omschrijven als de consument iets anders moet betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product af te halen dan wel dit te laten bezorgen.
De Jury is van mening dat de “andere taksen, toeslagen of kosten” waarnaar de adverteerder op zijn website verwijst niet kunnen worden beschouwd als “onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product af te halen dan wel dit te laten bezorgen” in de zin van deze bepaling.
Zij is derhalve van oordeel dat deze reclame het woord “gratis” (“gratuit” en “gratuitement” in het Frans) in strijd met artikel VI.100, 20° van het Wetboek van Economisch Recht gebruikt en dus een verboden misleidende handelspraktijk in de zin van artikels VI.94 en 95 van hetzelfde Wetboek uitmaakt.
Gelet op het voorgaande en op basis van voormelde bepalingen, heeft de Jury de adverteerder derhalve verzocht om de reclame te wijzigen op dit punt, en bij gebreke daaraan de reclame niet meer te verspreiden.
De adverteerder heeft bevestigd de beslissing van de Jury te zullen naleven en de spots niet te zullen herhalen.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
