De Belgische versie van de spot toont Sinterklaas die aan zijn bureau zit en luidop een brief voorleest: “Wayoo drerie, geef me floes voor nieuwe kicks quoi”. Hij kijkt verbaasd op en herhaalt vragend het woord “floes”.
Voice-over: “De winkel van jong en oud. Bekijk nu op bol.com de populairste cadeaus voor kids”.
Tekst op het scherm: “De winkel van jong en oud.”, met vervolgens op het eindscherm een zoekveld waarin de tekst “populairste cadeaus kids”, het logo van de adverteerder en de slogan “de winkel van ons allemaal”.
De klaagster haalde aan dat tijdens deze reclame een brief wordt voorgelezen die duidelijk in amper verstaanbare taal geschreven is. Bovendien lijken enkele gebruikte termen volgens haar op vloekwoorden. Ze kreeg onmiddellijk van haar dochter, een zesjarige, de vraag wat die rare woorden willen zeggen en deze tracht de “taal” na te doen.
Zij hecht belang aan net en correct taalgebruik en vindt daarom deze reclame zeer ongepast. Volgens haar kan het toch niet de bedoeling zijn dat reclame op televisie, nota bene met Sinterklaas die een voorbeeldfunctie heeft, zulk foutief taalgebruik etaleert.
De adverteerder deelde mee dat de tekst die in de reclame te horen is “straattaal” betreft en zeker geen scheldwoorden bevat. In feite betekent de tekst iets heel onschuldigs: “Wayoo drerie, geef me floes voor nieuwe kicks quoi” betekent: “Hee makker, ik wil graag geld voor nieuwe schoenen”.
Er is voor het gebruik van straattaal in de reclame gekozen omdat veel jongeren straattaal spreken – mede gevormd door hun vriendjes en klasgenoten wiens ouders en grootouders een andere afkomst hebben. Omdat bol.com de winkel van ons allemaal is, wil de adverteerder in zijn reclame op een humoristische wijze laten zien dat hij iedereen snapt. Dus ook de kids en pubers die met hun straattaal indruk maken op elkaar.
Nu in de reclame geen scheldwoorden worden gebruikt en ook anderszins geen sprake is van ongepaste reclame is er volgens hem geen sprake van overtreding van enige regel van de reclamecode.
De Jury heeft kennisgenomen van de reclame en van de klacht die daarop betrekking heeft.
Zij heeft vastgesteld dat de Tv-spot Sinterklaas in beeld brengt terwijl hij luidop een brief voorleest die als volgt gaat: “Wayoo drerie, geef me floes voor nieuwe kicks quoi”.
Zij heeft er ingevolge het antwoord van de adverteerder nota van genomen dat deze tekst “straattaal” betreft (“Hee makker, ik wil graag geld voor nieuwe schoenen”) en dat hiervoor werd geopteerd omdat veel jongeren straattaal spreken – mede gevormd door hun vriendjes en klasgenoten wiens ouders en grootouders een andere afkomst hebben – en hij wil tonen dat hij iedereen snapt.
De Jury is van mening dat het gebruik van deze straattaal hier wel degelijk duidelijk bedoeld is om op humoristische wijze de reclameslogans “de winkel van jong en oud” en “de winkel van ons allemaal” te ondersteunen en in deze context niet ongepast is ten aanzien van jongeren of ouderen.
De Jury is derhalve van oordeel dat de reclame niet van aard is om laakbaar gedrag te tolereren of aan te moedigen en evenmin getuigt van een gebrek aan een behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
