De affiche met de tekst “Het ik-doe-wat-ik-wil gevoel.” toont een afbeelding van een vrouw die lachend met haar décolleté over een kopieerapparaat hangt.
De digitale affiche toont eerst het gezicht van de vrouw en vervolgens de volledige afbeelding waarbij de tekst “Het ik-doe-wat-ik-wil gevoel.” verschijnt.
De adverteerder deelde mee dat het nooit zijn bedoeling is geweest om met de gewraakte afbeelding een seksuele connotatie aan zijn communicatie te verlenen of het grote publiek – of het nu gaat om jongeren dan wel om minder jonge personen – te choqueren.
De campagne is opgebouwd rond het concept van kleine uitingen van vrijheid, waarbij mensen – zowel mannen als vrouwen – worden getoond die op een heel persoonlijke wijze hun visie op vrijheid uitdrukken. Op de bedoelde affiche toont de jonge vrouw glimlachend haar decolleté, omdat ze haar borsten probeert te fotokopiëren. De doelstelling van de adverteerder is om een persoon te illustreren die de vrijheid heeft om te doen wat ze wil, waar en wanneer ze dat wil. Ze toont dat door iets te doen wat zij zelf vermakelijk vindt. De jonge vrouw handelt bovendien op eigen initiatief, zonder enige druk en zonder naakt te worden afgebeeld. Met deze affiche wilde de adverteerder alleen de vrijheid om te doen wat men wil op een aparte en amusante manier in de verf zetten.
Wat de locatie van een aanplakbord in de buurt van een atheneum betreft: de adverteerder heeft er in geen geval voor gekozen zijn affiches dicht bij scholen aan te plakken. Hij was oprecht van mening dat zijn communicatie toegankelijk was voor het grote publiek, dat overigens op andere affiches en in vele media blootgesteld wordt aan communicatie die veel aanstootgevender of gewelddadiger is.
In het besef dat deze afbeelding heel anders kan worden geïnterpreteerd dan ze door hem bedoeld was, heeft de adverteerder echter besloten de betrokken foto niet meer te gebruiken in zijn toekomstige communicatie.
De Jury heeft kennis genomen van de klassieke en de digitale affiche die een afbeelding tonen van een vrouw die lachend met haar décolleté over een kopieerapparaat hangt. De Jury heeft vastgesteld dat deze reclame geen naaktheid toont.
Ze heeft eveneens kennis genomen van het standpunt van de adverteerder volgens hetwelk de campagne opgebouwd is rond het concept om op een opvallende manier personen te tonen die op een heel persoonlijke manier hun visie op vrijheid uitdrukken.
De Jury is van mening dat de afgebeelde vrouw wel degelijk uit eigen beweging handelt.
De Jury is van mening dat deze reclame niet seksistisch van aard is en evenmin denigrerend is voor de vrouw.
De Jury is eveneens van mening dat de reclame geen visuele of tekstuele elementen bevat die strijdig zouden zijn met de geldende fatsoensnormen en de menselijke waardigheid niet aantast.
Gelet op het voorgaande, is de Jury van oordeel dat deze reclame niet in strijd is met de JEP-regels inzake de afbeelding van mens en niet getuigt van een gebrek aan behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder.
Bij gebreke aan inbreuken op wettelijke of zelfdisciplinaire bepalingen, heeft de Jury derhalve gemeend geen opmerkingen te moeten formuleren op deze punten.
Aangezien geen hoger beroep werd ingesteld, werd dit dossier afgesloten.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
