De radiospot gaat als volgt:
Man 1: “Dus jullie gaan scheiden?”
Vrouw: “Uhu.”
Man 1: “Het huis wordt verkocht?”
Man 2: “Ja.”
Man 1: “Jullie hebben al een akkoord over de kinderen?”
Man 2: “Ja, die mag ze hebben samen met heel den inboedel.”
Man 1: “U hebt eigenlijk maar één eis meneer?”
Man 2: “De Atag CV-ketel.”
Vrouw: “Goh.”
Man 2: “Die wil ik houden.”
Vrouw: “Ja, want daar is ‘em zot van.”
Man 2: “’t Is tenminste het enige in huis dat ik nog kan vertrouwen.”
Vrouw: “Seg Frans!”
Volgens de klager is dit op zoveel vlakken beneden peil.
Hij vraagt zich in te beelden dat kinderen die hun vader, door omstandigheden, niet meer zien, deze reclame horen, of vrouwen die hun echtgenoot met de noorderzon hebben zien vertrekken. Om nog niet te spreken van de bevestiging van het cliché dat een man bij een scheiding niet naar zijn kinderen omkijkt. Volgens hem vechten zeer veel mannen om een gelijk omgangsrecht voor hun kinderen.
Voor de klager, die nooit een scheiding meegemaakt heeft, is deze reclame reeds een brug te ver, laat staan hoe mensen die een echtscheiding hebben meegemaakt hierop zouden reageren.
De adverteerder wenste zijn excuses aan te bieden aan de personen die hij mogelijk met zijn boodschap tegen de borst heeft gestoten. Hij gelooft niet dat een verwarmingsketel belangrijker is dan een kind en dat is ook niet de boodschap die hij wil overbrengen.
De bedoeling van de spot is om op een luchtige manier de kwaliteit van zijn verwarmingsketel te benadrukken.
Naar aanleiding van de klacht heeft hij besloten zijn spot aan te passen.
De Jury heeft kennis genomen van de radiospot waarin de scheiding van een koppel besproken wordt en wanneer men aan de man vraagt of zij een akkoord hebben over de kinderen, antwoordt hij het volgende: “Ja, die mag ze hebben samen met heel den inboedel.”.
Volgens de Jury zouden kinderen die deze radiospot horen deze letterlijk kunnen nemen en het gevoel kunnen hebben dat ze op één lijn gesteld worden met meubels.
De Jury is van mening dat de spot een negatief beeld uitdraagt van de man die zich geen zorgen maakt over de kinderen en eveneens de familiale relaties op een negatieve manier voorstelt.
De Jury is van oordeel dat deze spot van aard is om kinderen maar tevens volwassenen te choqueren.
De Jury is derhalve van oordeel dat de spot getuigt van een gebrek aan behoorlijk maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef in hoofde van de adverteerder.
Rekening houdend met wat voorafgaat en op basis van artikel 1 van de Code van de Internationale Kamer van Koophandel heeft de Jury de adverteerder derhalve verzocht om de reclame te wijzigen, en bij gebreke daaraan de reclame niet meer te verspreiden.
Dienaangaande heeft de Jury genoteerd dat de adverteerder zelf besloten heeft om de radiospot aan te passen door de referentie naar de kinderen te verwijderen.
Barastraat 175, 1070, Brussel, Belgie.
E-mail: info@jep.be
Tel: +32 2 502 70 70
